Αρχική » Σχόλια » Για κοίτα με στα μάτια – Οπτική επαφή στην εποχή της οθόνης

Για κοίτα με στα μάτια – Οπτική επαφή στην εποχή της οθόνης

Οπτική επαφή - Μπροστά από οθόνες η επικοινωνία μας στην σύγχρονη κοινωνία
Μπροστά από οθόνες η επικοινωνία μας

Πάντα εκτιμούσα τους ανθρώπους που δεν απέφευγαν την οπτική επαφή. Αυτούς που ένιωθαν άνετα ή ακόμα και την ανάγκη να σε κοιτούν στα μάτια όταν σου μιλάνε. Αυτούς που δεν απέφευγαν την διασταύρωση των βλεμμάτων. Δεν εννοώ αυτούς που σε κοιτούν επίμονα στα μάτια και δεν βλεφαρίζουν καν… Αυτό είναι κάπως τρομακτικό.

Ζούμε σε μια εποχή που η εξοικείωση μας με τις κάμερες και την έκθεση δεν έχει προηγούμενο. Οι περισσότεροι άνθρωποι φωτογραφίζονται, αυτοφωτογραφίζονται, καταγράφουν σε βίντεο την καθημερινότητα τους και νιώθουν άνετα να μιλήσουν κοιτώντας “κατάματα” μια κάμερα. Λίγα χρόνια πριν αυτό ήταν αδιανόητο. Μια κάμερα μπροστά σου ή η ιδέα πως σε καταγράφει ή σε φωτογραφίζει κάποιος σε έκανε να “παγώνεις” και να ντρέπεσαι.

Αυτό το θράσος της έκθεσης (και της προβολής) μάλλον όμως δεν βοήθησε στο να νιώθουμε άνετα ή να επιζητούμε και την οπτική επαφή με τον συνάνθρωπο. Υποψιάζομαι πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι άνθρωποι κοιτούν όλο και λιγότερο τους άλλους στα μάτια. Βασικά, κοιτούν όλο και λιγότερο τον κόσμο live αφού περνούν τον περισσότερο χρόνο κοιτώντας μια οθόνη.

Την εποχή της οθόνης και των smartphones οι άνθρωποι ούτε που προσπαθούν να κοιτάξουν τον άλλο, να κοιτάξουν γύρω τους. Σαν να μη βρίσκουν κάτι ενδιαφέρον στον πραγματικό κόσμο, σαν να μη βρίσκουν ενδιαφέρον στον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους ή απέναντι τους. Περπατάς στον δρόμο, μπαίνεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς, πηγαίνεις σε καφετέριες και εστιατόρια και βλέπεις την πλειονότητα των ανθρώπων να κοιτά κατά 80% το κινητό του και το υπόλοιπο 20% γύρω του ή την παρέα του.

Η εποχή των smartphones και η χαμένη τέχνη της οπτικής επαφής σήμερα
Η εποχή των smartphones και η χαμένη τέχνη της οπτικής επαφής

Η προσπάθεια της οπτικής επαφής γίνεται όλο και μικρότερη…

Εξοικειωμένοι και εθισμένοι στην κάμερα και την προβολή, νιώθουμε άβολα και θεωρούμε αδιάφορο να κοιτάμε τον άλλο στα μάτια. Τα σημαντικά συμβαίνουν στις οθόνες και μοιράζονται από εκεί, γίνονται viral. Ο κόσμος γύρω μας δεν έχει κάτι ενδιαφέρον και τα μάτια του άλλου δεν μας λένε τίποτα. Το μεγαλύτερο ποσοστό της διάδρασης μας και της επικοινωνίας μας γίνεται μέσω συσκευών, μέσω οθονών και καμερών.

Δουλεύουμε μπροστά από υπολογιστές, επικοινωνούμε με smartphones, χαλαρώνουμε με tablets και μας κοιμίζει η τηλεόραση…

Μόνο όταν συναντηθούν τα μάτια μπορεί να αρχίσει ουσιαστική επικοινωνία. Η προσοχή μας, η οπτική επαφή με τον συνομιλητή μας, με την παρέα μας είναι μια μορφή σεβασμού.

Η τέχνη της οπτικής επαφής, η ανάγκη και η μαγεία του να συναντάς ένα βλέμμα χάνεται. Η επαφή με τα μάτια είναι κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν και αποφεύγουν πλέον, όμως είναι ένα κρίσιμο συστατικό της επικοινωνίας. Χαλαρώστε και σηκώστε το κεφάλι. Πάνω απ ‘όλα, η επαφή με τα μάτια δεν πρέπει να είναι δύσκολη ή ανατριχιαστική. Ο στόχος δεν είναι να “τρυπήσετε την ψυχή” του άλλου ατόμου με ένα αδιάσπαστο βλέμμα για πολύ ώρα. Απλά να είστε παρόντες, να είστε ανοικτοί στην ζωή και να σέβεστε…