
Δεν έχεις «ποστάρει» τίποτα ακόμα και η ζωή στα social media «τρέχει»… Η τελευταία σου δημοσίευση ήταν από χθες το απόγευμα από το «Χαλαρά καφεδάκι με…» Και φωτογραφία του freddo cappuccino δίπλα στην «ιδρωμένη» κανάτα με το παγωμένο νερό. Κοντινή φωτογραφία, καλά «cropαρισμένη», με θολωμένο το φόντο και hashtags.
Χρησιμοποίησες φίλτρο Valencia… Ίσως με Early Bird, με την vignette να πήγαινε καλύτερα το post. Πήρες 43 likes αλλά θα μπορούσες και καλύτερα.
Αν βέβαια επιθυμούσες να αποτυπώσεις πραγματικά την στιγμή, να αποτυπώσεις την πραγματικότητα θα έπρεπε το πλάνο να «ανοίξει». Να φανεί ότι στο διπλανό τραπέζι πίνει το φραπεδάκι του ο Δημήτρης, μόνιμος θαμώνας της πλατείας, με το ταμπλετάκι ακουμπισμένο στην κοιλιά του. Τα μάτια του ξεκολλάνε σπάνια από την οθόνη και τα ψίχουλα από το κρουασανάκι έχουν «στολίσει» την μπλούζα του. Απέναντι κάθονται δύο γηραιές φιλενάδες που μόλις βγήκαν από την εκκλησία και το βάψιμο τους θυμίζει την Ms. Dinsmoor από το «Μεγάλες Προσδοκίες».
Κατά τα άλλα, το μαγαζί είναι άδειο, όπως συνήθως. Απ΄ έξω περνούν αυτοκίνητα, μηχανάκια και το λεωφορείο που και που. Στο πίσω στενό έχει λαϊκή…

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και όταν «ποστάρεις» το ανθισμένο λουλουδάκι από την γλάστρα στο μπαλκόνι σου και γράφεις #spring #welcome… Αν ανοίξει το πλάνο θα φανεί πως στο μπαλκονάκι σου, στην Κυψέλη έχεις τρείς γλάστρες όλες κι όλες. Μία με ένα ξεραμένο βασιλικό από πέρσι, μια με μια πρασινάδα που απλά φύτρωσε και αυτή που μόλις άνθισε και την αγόρασες προχθές από την έκθεση λουλουδιών.
Αν «ανοίξει» το πλάνο θα φανούν τα σώβρακα από την μπουγάδα της κυρά Δέσποινας, η παλιά και σκισμένη τέντα του ξενοίκιαστου στον 3ο. Τα στιβαγμένα και σκουριασμένα ποδήλατα της οικογένειας των Φιλιππινέζων στο ρετιρέ… και αυτό δε το θέλεις. Ποιος θα ήθελε να τα δει αυτά;
H ζωή στα social media θέλουμε να είναι τέλεια ευχάριστη πλήρης και εντυπωσιακή. Για να αρέσει και να γίνεται πόλος έλξης με οποιονδήποτε τρόπο, για να “ξεχωρίζει”…
Το ίδιο και στο φαγητό σου, στις διακοπές σου, στις γιορτές και στις εξόδους σου… Όλα σκηνοθετούνται, στήνονται, φιλτράρονται και μετά δημοσιεύονται γιατί αλλιώς δεν θα δείξουν αυτό που θες. Ακόμα και τα συναισθήματα που αποτυπόνωνται είναι σκηνοθετημένα. Χαρά, λύπη, στοχασμός, γοητεία ζουν για το κλικ της φωτογραφίας και μετά εξαφανίζονται «μαχαίρι». Η ζωή στα social media…
Τα social media δεν είναι το ημερολόγιο που καταγράφουμε τα όσα βιώνουμε και τις σκέψεις που αυτά μας προκαλούν, αυτό δε θέλουμε να το δει κανείς… Είναι προσωπικό. Αυτό δεν είναι πάντα όμορφο και ξέρουμε πως δεν θα είναι πάντα αρεστό.
Στα social media βγάζουμε αυτά που θέλουμε ο άλλος να δει, αυτά που θέλουμε να ξέρει για εμάς… ακόμα και αν δεν είναι ακριβή, ακόμα και αν δεν είναι η πραγματικότητα.
Υπάρχει μια μικρότερη ή μεγαλύτερη πίεση να δημοσιεύουμε μόνο θετικά νέα, μόνο όμορφα πράγματα, ωραίες φωτογραφίες. «Ψαγμένα» ρητά ή μόνο πράγματα που θα έχουν θετική αντιμετώπιση ακόμα και αν τα ίδια είναι δυσάρεστα.
Ο θάνατος του παππού θα μας φέρει «αγκαλιές», θα δείξει την δική μας ευαισθησία και αγάπη και το κοινό μας θα μας «χαϊδέψει» και θα μας αποδεχτεί για ακόμα μία φορά. Η ζωή στα social media θέλει και δυσάρεστα γεγονότα μα για να αναδείξουν την αγάπη και την ευαισθησία μας και όχι το ίδιο το γεγονός.
Οι δημοσιεύσεις μας ζητούν επιτακτικά την προσοχή και την επιβεβαίωση ενός μικρότερου ή μεγαλύτερου κοινού. Οι δημοσιεύσεις μας ζητούν την αποδοχή. Οι δημοσιεύσεις μας πρέπει να είναι προσεκτικά επιλεγμένες και κατάλληλα σκηνοθετημένες ώστε να φτιάξουν το δημόσιο προφίλ μας, το δημόσιο πρόσωπο μας.
Η ζωή στα social media, η αποτύπωση της σε αυτά είναι η δεύτερη δουλειά μας (αν όχι η πρώτη) και μην αμφιβάλετε ούτε στιγμή πως είναι μια πολύ σκληρή δουλειά που απαιτεί χρόνο και σκέψη. Είσαι ο social media manager του εαυτού σου, είσαι ο προσωπικός σου image maker και branding consultant του δικού σου brand… Είσαι ο σκηνοθέτης της ζωής σου στα social media, ο φωτογραφός σου, ο μοντέρ σου, ο κινηματογραφιστής σου, ο γραφίστας σου.
Δημοσίευση στις 08:00 το πρωί «Καλημέρες! Γεμάτος ενέργεια…» και μια φωτογραφία με ένα λαχταριστό πρωινό που το έχει «στήσει» για φωτογραφία και δεν έχει ξεφύγει ούτε σταγόνα. Προς στιγμή νιώθω θαυμασμό για τον Παναγιώτη γιατί ξέρω πως το πρώτο πράγμα που εγώ κάνω σαν ξυπνήσω είναι να ξύσω τ’ αρχίδια μου (ναι, αρχίδια και όχι @@)… Δε τα βγάζω φωτογραφία όμως, ούτε το γράφω σε status παρόλο που αν το σκεφτώ λιγάκι καταλαβαίνω πως το ευχαριστιέμαι πολύ περισσότερο από αυτόν που κάνει όλη αυτή την φασαρία και «τρώει» άγχος για να «στήσει» τα κρουασάν και τις μαρμελάδες.
Selfies και φωτογραφίες γυναικών με πόζες και φίλτρα που δεν αφήνουν ψεγάδι… Μα οι γυναίκες που αγαπήσαμε και αγαπάμε έχουν κυτταρίτιδα και ρυτίδες, είναι μάνες, έχουν λευκές τρίχες.
Τα σπίτια που ζήσαμε τις πιο ωραίες μας στιγμές δεν είχαν τζακούζι, πισίνες και «ζωάρα» ήταν όταν το καλοκαίρι η μάνα μου μας βούλωνε την απορροή στο μπαλκόνι, το καλοκαίρι και το γέμιζε νερό με το λάστιχο για να πλατσουρίζουμε τρώγοντας ψωμί με λάδι και ρίγανη.
Επίσης, αυτά που μας κάνουν αυτό που είμαστε δεν είναι η «ζωάρα» του Facebook, οι φωτογραφίες από λαχταριστά γεύματα, λιγουρευτούς καφέδες και ειδυλιακά τοπία με φίλτρα… Είναι η ανεργία μας, το πεντάευρο που έμεινε στην τσέπη μας για να περάσουμε τη βδομάδα, τα νοίκια που χρωστάμε, οι τσακωμοί με την γυναίκα μας, τα χρόνια που έχουμε να μιλήσουμε με τον αδερφό μας, τα προβλήματα του μικρού στο σχολείο, τα μπινελίκια που τρώμε από το αφεντικό… Αυτά δεν χωράνε στη ζωή στα social media.
Υπάρχει πλέον ένα εσωτερικό άγχος μια «εμφυτευμένη» ανάγκη να ψάξεις να βρεις όμορφες στιγμές για να δημοσιεύσεις. Να δημιουργήσεις ζηλευτά στιγμιότυπα για να «ποστάρεις» και να εισπράξεις αποδοχή και θαυμασμό. Αυτό σε κάνει να μη ζεις ακόμα και τις πραγματικά όμορφες στιγμές που έρχονται ή να μην τις αναγνωρίζεις. Διότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της ζωής στα social media, όπως αυτή πρέπει να είναι.
Δημοσίευσες μια τέλεια φωτογραφία, μιας υπέροχης στιγμής που έζησες… ήσουν όμως πραγματικά εκεί;
Ενοχλείσαι όταν δεν παίρνεις likes, όταν δεν έχεις θετικά σχόλια και ενοχλείσαι από σχόλια που στέκονται κριτικά ή είναι «περίεργα». Σε ενοχλεί ο φίλος που θα σου «την πει» έστω και με χιούμορ… σου χαλάει την δημοσίευση και την εικόνα σου. Σβήνεις το post του και ίσως τον μπλοκάρεις, αν συνεχίσει.
Ακόμα δεν έχεις «ποστάρει» αλλά μάλλον το βρήκες. Θα βάλεις μια φωτογραφία αγκαλιά με το σκύλο σου και hashtag #eternallove #truefriends… αυτά πάντα «πιάνουν». Τα ζωάκια είναι μια σίγουρη λύση για κάθε περίσταση.
Τα πρώτα likes ήδη έχουν έρθει. Μια ικανοποίηση σε γεμίζει. Βέβαια, πρώτος έκανε ο Παύλος που κάνει like σε ότι του εμφανίζεται, αλλά δε πειράζει και αυτό μετράει. Περισσότερα likes, μεγαλύτερη αποδοχή, μεγαλύτερος θαυμασμός. Έδειξες ευαισθησία, έδειξες αγάπη, έδειξες πως ζεις την κάθε στιγμή. Νιώθεις όμορφα, νιώθεις επιτυχημένος… Ζωάρα η ζωή στα social media!
Μην τεμπελιάζεις όμως… Έχεις και Instagram, Snapchat, Twitter… Δουλειά!

True
Δυστυχως κατα 90% έτσι είναι