Αρχική » Σχόλια » Η πρωτοχρονιά δεν υπάρχει…

Η πρωτοχρονιά δεν υπάρχει…

Πρωτοχρονιά δεν υπάρχει

Πόσες Πρωτοχρονιές έχω ζήσει;…20, 30, 40, 50, 60;…Πόσες Πρωτοχρονιές έχει βιώσει ο πλανήτης; 2000, 2016, 2017, 2018, 2020, 2023;… Πόσες Πρωτοχρονιές έχουν καταλάβει τα ζώα και τα φυτά αυτού του πλανήτη; Χιλιάδες, Εκατομμύρια, Δισεκατομμύρια;…Καμία… Η απάντηση σε όλες τις παραπάνω ερωτήσεις και σε πολλές περισσότερες ακόμα είναι “Καμία” και “Κανείς”.

Η Πρωτοχρονιά δεν υπάρχει, ο νέος χρόνος δεν υπάρχει, όχι όπως έχει καταντήσει στην συνείδηση των πολλών πάντως… Υπάρχουν ανάγκες που γεννιούνται, ανάγκες που διαιωνίζονται και ανάγκες που τροφοδοτούνται. Ανάγκες για ελπίδα, για επιβεβαίωση, για αυτοπροβολή, για έλεγχο, για νόημα. Αυτές οι ανάγκες κάνουν την ύπαρξη του χρόνου επιτακτική μα οι άνθρωποι δεν βιώνουν τον χρόνο, απλά προσπαθούν να τον καταμετρήσουν και να τον ορίσουν. Προσπαθούν να του δώσουν υφή και υπόσταση και να βάλουν πάνω του σημαδάκια και ορόσημα. Προσπαθούν να είναι επιτυχημένοι, αρεστοί, δημοφιλείς σε σχέση με τον χώρο και τον χρόνο που βρίσκονται.

Εγώ δεν έχω Πρωτοχρονιές, εγώ δεν ζω στο χρόνο… Κάθε μέρα ξυπνάω και κάθε που βραδιάζει κοιμάμαι και κινούμε πάνω στην γη και κάτω από τον ουρανό.

Πάντα θαύμαζα τους σκύλους και τους παρατηρούσα. Ποτέ, κανένας σκύλος δεν γιόρτασε την Πρωτοχρονιά! Κανένα ζώο στον πλανήτη δεν κάνει κάτι ιδιαίτερο αυτή την μέρα του χρόνου ή την προηγούμενη νύχτα.

Η διαίρεση και η αντίστροφη μέτρηση μας προκαλεί άγχος, δημιουργεί φόβο. Οι Πρωτοχρονιά ακυρώνει την συνέχεια της ζωής και της φύσης. Η Πρωτοχρονιές έρχονται να μας παραπλανήσουν, να μας εξαπατήσουν, να μας παρασύρουν ότι κάτι τελείωσε και κάτι άλλο ξεκινά. Μας εμφυτεύουν την ανησυχία της αποτυχίας και του “Ο χρόνος τελειώνει!… Πρέπει να προλάβεις!”. Εγκλωβιζόμαστε…

Βλέπουμε το τέλος μιας χρονιάς να έρχεται και νιώθουμε πως δεν κάναμε αρκετά ή πως κάναμε αρκετά. Η καταναγκαστική καταμέτρηση του χρόνου, οι ημερομηνίες, τα ημερολόγια, τα ρολόγια μας αναγκάζουν να αξιολογούμε το χρόνο με λάθος κριτήρια. Οι Πρωτοχρονιές μας μεταμορφώνουν σε επιχειρήσεις με ισολογισμούς, απολογισμούς και απογραφές. Δεν είμαστε εταιρείες και οι ζωές μας δεν είναι εμπορικά εγχειρήματα που πρέπει να κριθούν και να αξιολογηθούν με κριτήρια επιτυχίας ή αποτυχίας, δημοφιλίας, αποδοχής, κέρδους.

Δεν υπάρχει Πρωτοχρονιά, υπάρχει marketing
Δεν υπάρχει Πρωτοχρονιά, υπάρχει marketing

Δεν υπάρχει Πρωτοχρονιά, υπάρχει marketing

Την Πρωτοχρονιά και τα Χριστούγεννα οι οικογένειες συναντιόνται γύρω από ένα μεγάλο, λαμπερό τραπέζι. Τρώνε πλούσια και εκλεκτά, είναι χαμογελαστοί, αγαπημένοι, τραγουδούν, ανταλλάσσουν ευχές και όμορφα δώρα. Οι οικογενειακές σχέσεις αναζωπυρώνονται σε πνεύμα επανένωσης, αγάπης και χαράς…. Ένα γιορτινό στιγμιότυπο από ταινία του Χόλιγουντ, σαν τις οικογένειες που παίρνουν το πλούσιο, καθημερινό πρωινό τους χαμογελαστές και αστραφτερές στις διαφημίσεις του Βιτάμ. Η ζωή δεν είναι διαφήμιση, μα αυτά τα πρότυπα μας επιβάλλουν.

Οι άνθρωποι νιώθουν μίζερα και μειονεκτικά αν δεν πλησιάζουν αυτά τα πρότυπα. Γονείς και παππούδες νιώθουν άσχημα όταν δεν μπορούν να προσφέρουν όμορφα δώρα. Ο καριόλης ο Αη Βασίλης της Coca Cola δεν επισκέπτεται όλα τα σπίτια του κόσμου.

Ο πιο όμορφος τρόπος να πείτε στα παιδιά για τον Άγιο Βασίλη

Αν δεν έχεις οικογένεια σε αυτά τα βλακώδη πρότυπα, αν οι σχέσεις δεν είναι παραμυθένιες, αν τα οικονομικά σου δεν επιτρέπουν δώρα, λούσα και εξόδους, αν δεν συμπαθείς τα δήθεν και τις φανφάρες είσαι αναγκασμένος να βιώσεις την αποτυχία… Έχεις αποτύχει!

Ειδικά στην εποχή των social media, της αυτοπροβολής και της αλαζονείας θα πρέπει να συγκριθείς με τα status και τις δημοσιεύσεις των “επιτυχημένων φίλων” σου.

Στόχοι νέας χρονιάς και λοιπές μαλακίες

Έχετε γνωρίσει κάποιον που ήταν κάπως στις 31 Δεκέμβρη και 1 Ιανουαρίου ήταν ένας διαφορετικός άνθρωπος;

Κενές υποσχέσεις, κενές ευχές, κενοί άνθρωποι και κλισέ. Αλλάζουμε κάτι μόνο όταν πειστούμε πως μας συμφέρει και μας ευνοεί και δεν είναι ανάγκη να είναι Πρωτοχρονιά. Τα deadlines και τα χρονοδιαγράμματα μας αγχώνουν και μας φέρνουν πιο κοντά στην αποτυχία. Οι γενικολογίες, τα ευχολόγια και τα κλισέ μας κάνουν να νιώθουμε περισσότερο χαμένοι και ανάξιοι.

Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν κατανοούσαμε πως όλες οι μέρες είναι ίδιες. Πως όλες οι μέρες έχουν την ίδια αξία. Πως καμία μέρα δεν είναι πιο σημαντική από το σήμερα, το τώρα. Πως δεν χρειάζεται μια μέρα να είναι ιδιαίτερη. Πως η πρωτοχρονιά δεν υπάρχει…

Άγιος Βασίλης, ο άγιος με τα 1000 πρόσωπα