Κλιματική αλλαγή και άγχος στους νέους ήταν το εύρημα της νέας έρευνας του Βρετανικού Πανεπιστήμιου του Bath σε συνεργασία με άλλα πέντε πανεπιστήμια και την “Ψυχιατρική Συμμαχία για το Κλίμα”.
H μελέτη αναδεικνύει το μέγεθος του άγχος που νιώθουν πολλοί νέοι εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής συγκεντρώνοντας ένα τεράστιο δείγμα 10.000 ανθρώπων, ηλικίας 16 έως 25 ετών, από 10 χώρες.
Οι χώρες στις οποίες διεξήχθη η έρευνα είναι η Μ. Βρετανία, η Φινλανδία, η Πορτογαλία, η Βραζιλία, η Γαλλία, η Αυστραλία, οι ΗΠΑ, η Ινδία, η Νιγηρία και οι Φιλιππίνες.
Κλιματική αλλαγή και άγχος
Η κλιματική αλλαγή έχει σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία και το μέλλον των ανθρώπων, παιδιών, νέων και μεγαλύτερων. Οι νέοι έχουν την αίσθηση ότι έχουν μικρή δύναμη στο να περιορίσουν αυτές τις ζημιές. Αυτή η αίσθηση ανικανότητα να ανταπεξέλθουν απέναντι σε έναν κίνδυνο που τους παρουσιάζεται τεράστιος και επικείμενος, τους καθιστά ευάλωτους απέναντι σε ένα συνεχώς αυξανόμενο άγχος. Αυτή την φορά, λόγω του κλίματος: το οικοάγχος.
Αυτό το οικοάγχος έρχεται να προστεθεί στο άγχος του κορωνοϊού, στην ανεργία, το αβέβαιο μέλλον, τη δύσκολη οικονομική κατάσταση, τα ενδοοικογενειακά προβλήματα, τα άγχη που προκαλούν τα social media και η συνεχής συγκρίσεις, τα άγχη για την εμφάνιση, κ.ο.κ.
Αρχίζουμε (σαν κοινωνία και κράτη) τον “πόλεμο” και την επίθεση φόβου στο μυαλό των ανθρώπων από συνεχώς και μικρότερη ηλικία και με κάθε ευκαιρία. Ο πλανήτης καταστρέφεται, τα ακραία καιρικά φαινόμενα όλο και πληθαίνουν και για όλα φταις ΕΣΥ!
Άνθρωποι χτυπημένοι και τρομαγμένοι – Κλιματική αλλαγή και άγχος
Σχεδόν το 60% των νέων που συμμετείχαν δήλωσαν ότι ένιωθαν πολύ ανήσυχοι ή εξαιρετικά ανήσυχοι από τα πρόσφατα καταστροφικά για το περιβάλλον γεγονότα.
Το μέλλον είναι τρομακτικό δήλωσε το 75% των νέων…
Ενώ πάνω από το 45% των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι τα συναισθήματά τους για την αλλαγή του κλίματος επηρεάζουν την καθημερινότητά τους.
Πάνω από τους μισούς (56%) φάνηκε να θεωρούν ότι η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη. Οι συμμετέχοντες κατά μεγάλη πλειοψηφία (83% ) θεωρούν ότι “οι άνθρωποι δεν φρόντισαν τον πλανήτη”.
Στην έρευνα κυριάρχησαν τα συναισθήματα του φόβου, του θυμού, της απόγνωσης, της θλίψης και της ντροπής, με ελάχιστα ψήγματα ελπίδας.
Δεν μπορούμε πάντα να χτίζουμε το μέλλον για τη νεολαία μας, αλλά μπορούμε να χτίσουμε τη νεολαία μας για το μέλλον
Franklin D. Roosevelt
Μάλλον αυτή είναι η νεολαία που θέλουμε να “χτίσουμε”, όπως είπε και ο Ρούσβελτ. Μια νεολαία αγχωμένη, φοβισμένη, εκτεθειμένη σε συνεχόμενα κύματα τρόμου. Είτε για το επαγγελματικό της παρόν και μέλλον, είτε για την υγεία της, είτε για το μέλλον όλου του πλανήτη, του κλίματος και του περιβάλλοντος.

Κλιματική αλλαγή και άγχος και ο ρόλος των κυβερνήσεων
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet Planetary Health, διαπιστώνει ότι το οικοάγχος συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με την απραξία εκ μέρους των κυβερνήσεων, όπως οι νέοι το αντιλαμβάνονται.
Το 58% των ερωτηθέντων απάντησε ότι νιώθει προδομένο από τις κυβερνήσεις, ενώ το 64% εκτιμούσε ότι οι κυβερνώντες δεν κάνουν αρκετά για να αποφευχθεί η περιβαλλοντική καταστροφή. Η έρευνα δείχνει πως τα πολιτικά προγράμματα κομμάτων και κυβερνήσεων δεν δίνουν βάρος στο περιβάλλον.
Οι ίδιοι (κρατικοί) μηχανισμοί που σε τρομοκρατούν μέσω νέων στοιχείων, νέων ερευνών και νέων ανακαλύψεων για το μέλλον, οι ίδιοι δείχνουν άπραγοι και αμέτοχοι σε κάθε προσπάθεια λύσης.
Οι νέοι άνθρωποι κοινωνικοποιούνται για να νιώθουν εύθραυστοι και ξεχειλισμένοι από αβεβαιότητα… [και σαν αποτέλεσμα] το καθοριστικό χαρακτηριστικό της τρέχουσας δυτικής έκδοσης του 21ου αιώνα για την προσωπικότητας είναι η ευπάθειά της. Αν και η κοινωνία εξακολουθεί να υποστηρίζει το ιδανικό του αυτοπροσδιορισμού και της αυτονομίας, οι αξίες που σχετίζονται με αυτές παρακάμπτονται όλο και περισσότερο από ένα μήνυμα που τονίζει την ποιότητα της ανθρώπινης αδυναμίας και ανημπόριας. Και αν η ευπάθεια είναι, πράγματι, το καθοριστικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης κατάστασης, προκύπτει ότι το να φοβάσαι είναι η φυσιολογική κατάσταση
Frank Furedi, How Fear Works
Παρασυρμένος και ξεχειλισμένος από την αβεβαιότητα, το άγχος, το φόβο για το μέλλον, η ιδέα του εαυτού ως ευάλωτου, αδύναμου και εύθραυστου δεν αποτελεί συνταγή για ατομική ή και κοινωνική άνθηση. Δεν δημιουργεί ανθρώπους ανεξάρτητους, με αυτοπεποίθηση και δύναμη. Μάλλον αυτός ο τρόπος ζωής προάγει την ψυχική ασθένεια και ανοίγει το δρόμο για αυταρχική διακυβέρνηση.
Οι κυβερνήσεις μας γαλουχούν και μας οδηγούν στο να ζητάμε από μόνοι μας όλο και περισσότερα μέτρα, όλο και περισσότερη ασφάλεια για ένα (όπως παρουσιάζεται) αβέβαιο μέλλον.
“Κυβερνήσεις κάντε ότι χρειάζεται για να μας σώσετε!”
Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι “οι κυβερνήσεις πρέπει να δράσουν για να προστατέψουν την ψυχική υγεία των νέων, δεσμευόμενες σε μια ηθική και συλλογική δράση που να βασίζεται σε πολιτικές ενάντια στην κλιματική αλλαγή”.

Νέοι τρομοκρατημένοι με το μέλλον. Δηλαδή, βλέπουν με τρόμο κάτι που θα έπρεπε να βλέπουν με προσμονή και με αυτοπεποίθηση ότι μπορούν να (το) δημιουργήσουν. Κάθε ίχνος δύναμης και θέλησης όμως του αφαιρείται με μια συνεχής ενστάλαξη φόβου.
Κανένας δεν δίνει στους νέους το παράδειγμα της ψυχραιμίας, της αντιμετώπισης των όποιων προβλημάτων με λογική και ηρεμία και την ανάλυση στοιχείων και δεδομένων σε ήπιο τόνο. Παντού κραυγές και “κόκκινοι συναγερμοί”, πάντοτε στα πρόθυρα ολικής καταστροφής και ολέθριας απειλής.
Πόσο σίγουροι είμαστε ότι τα άγχη και οι φόβοι μας είναι όντως βάσιμοι;
Μήπως θα πρέπει να είμαστε απόλυτα σίγουροι πριν ζητήσουμε ακόμα περισσότερα μέτρα, έλεγχο, κανόνες και περιορισμούς;
Μήπως ζητάμε από τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα από επίθεση εξωγήινων αρκούδων;
Εάν ελέγχει τις ιδέες σας, σύντομα θα ελέγξει τις ενέργειές σας, γιατί κάθε ενέργειας προηγείται μια ιδέα
Silvano Arieti, The Will to Be Human