Κοπροφαγία σκύλου, είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο που αν μη τι άλλο είναι αηδιαστικό και ανεπιθύμητο. Λέγοντας κοπροφαγία εννοούμε το να τρώει ένας σκύλος τα περιττώματα του. Αλλά και ακαθαρσίες/κόπρανα άλλων σκύλων, ανθρώπων, ζώων, κλπ…
Πολλά σκυλιά θα φάνε τα κόπρανα τους ή κόπρανα άλλων σκύλων. Πολλά σκυλιά θα φάνε τις ακαθαρσίες που προέρχονται από γάτα, κατσίκα, άλογο, αγελάδα ή κουνέλι.
Κοπροφαγία, ένα πολύ συχνό φαινόμενο με πολλές προεκτάσεις.
Επίσης, έχει παρατηρηθεί πως η πλειοψηφία των σκύλων θα βρει ελκυστικά τα ανθρώπινα περιττώματα. Η σκύλα πάντα εξαφανίζει τα παραπροϊόντα της γέννας της (πλακούντες, υγρά κλπ). Και αυτό γιατί πρέπει να περιορίσει τις οσμές και τα ίχνη που θα μπορούσαν να τραβήξουν προς τη φωλιά με τα μικρά τους φυσικούς της εχθρούς και να δεχθεί επίθεση αυτή και τα νεογνά της.
Έτσι τρώει τα πάντα (και τα κόπρανα των κουταβιών) για να διατηρεί «καθαρό» το χώρο που ζει αυτή και τα μικρά της. Τα κουτάβια, αργότερα, θα έχουν την τάση να αντιγράψουν αυτή την συμπεριφορά ως οικεία και φυσιολογική. Αυτή η λειτουργία, η κοπροφαγία με μια ευρύτερη έννοια, παρατηρείται σε όλα σχεδόν τα άγρια ζώα.
Ωστόσο η κοπροφαγία σκύλου αποτελεί κάτι απαράδεκτο και εντελώς αποκρουστικό για πολλούς ιδιοκτήτες. Σε βαθμό κάποιοι να εγκαταλείπουν τα σκυλιά τους ή ακόμη και να σκέφτονται την ευθανασία θεωρώντας τα ”ελαττωματικά”!
Πέρα από την αηδία που μπορεί να μας προκαλεί η κοπροφαγία ενός σκύλου, υπάρχουν και κάποιοι μικροί ή μεγαλύτεροι κίνδυνοι για την υγεία του. Κατ΄αρχήν ο σκύλος αυξάνει τις πιθανότητες να προσβληθεί από ενδοπαράσιτα. Ή σε κάποιες περιπτώσεις να δηλητηριαστεί από ίχνη χημικών και φαρμακευτικών ουσιών που μπορεί να υπάρχουν στα κόπρανα άλλων ζώων.
Κοπροφαγία – Γιατί ο σκύλος μου τρώει κόπρανα; Που μπορεί να οφείλεται;
Η κοπροφαγία ενός σκύλου μπορεί να οφείλεται είτε σε οργανικά και παθολογικά αίτια, είτε σε συμπεριφορικά και «ψυχολογικά» αίτια.
Το πάγκρεας εκκρίνει κάποια πεπτικά ένζυμα τα οποία βοηθούν στην επεξεργασία της τροφής. Αλλά σε πολλούς σκύλους αυτή η έκκριση ενζύμων είναι ελλιπής.
Επειδή λοιπόν τα περιττώματα των άλλων ζώων είναι πηγή πεπτικών ενζύμων, τα σκυλιά με ανεπαρκή λειτουργία του παγκρέατος αναπληρώνουν τα ένζυμα αυτά με την κατανάλωση των κοπράνων.
Συμπτώματα που πρέπει να μας κινήσουν την προσοχή προς κάποιο παθολογικό αίτιο, εκτός από την ίδια την κοπροφαγία σκύλου, είναι: Οι εμετοί, η παρουσία αίματος στα κόπρανα, μια χειροτέρευση της ποιότητάς τους (σύσταση, χρώμα, ποσότητα).
Κόπρανα από κατσίκες, αγελάδες, λαγούς και κουνέλια είναι πλούσιες πηγές πεπτικών ενζύμων, αλλά και βιταμινών του συμπλέγματος Β. Παρατηρούμε λοιπόν πως πάρα πολλοί σκύλοι θα αρπάξουν την ευκαιρία αν βρεθούν μπροστά σε περιττώματα του παραπάνω είδους. Επωφελούμενοι από όλα τα θρεπτικά συστατικά που κρύβουν.
Επίσης, μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες και κυρίως στη παρουσία αρωματικών ουσιών μέσα στις τροφές. Αυτές μπορεί να παραμένουν και μετά τη πέψη και να δίνουν στα κόπρανα μια μυρωδιά ελκυστικής τροφής. Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν το σκυλί τρώει κόπρανα άλλων σκύλων ή και κόπρανα άλλων ειδών ζώων ή γάτας.
Τα κόπρανα της γάτας περιέχουν συχνά ένα σημαντικό ποσοστό πρωτεϊνών και αφήνουν μια δυνατή μυρωδιά που μπορεί να προσελκύσει τον σκύλο.
Επίσης, πολύ συχνό φαινόμενο είναι να αναπτύσσουν αυτή την συμπεριφορά σκυλιά που τιμωρήθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους. Επειδή έκαναν «την ανάγκη» τους σε λάθος μέρος ή λάθος χρόνο. Οι σκύλοι αυτοί έχουν καταλάβει πως η ίδια η αφόδευση είναι κάτι «κακό».
Έτσι, τρώγοντας τα κόπρανα τους εξαφανίζουν τις «αποδείξεις» προσπαθώντας να αποφύγουν την τιμωρία ή την επίπληξη.
Υπάρχει και η πιθανότητα ένα μικρότερος σκύλος να «διδαχθεί» την κοπροφαγία από κάποιον μεγαλύτερο που ήδη έχει αυτή την συμπεριφορά.
Κοπροφαγία σκύλου – Αντιμετώπιση
Υπάρχουν κάποιες απλές ενέργειες στις οποίες μπορούμε να προβούμε ώστε να μειώσουμε ή να εξαλείψουμε την κοπροφαγία του σκύλου μας.
1. Απομακρύνουμε τα κόπρανα του σκύλου αμέσως μετά την αφόδευση. Χωρίς να κάνουμε τον σκύλο να αισθάνεται άσχημα για μια απόλυτα φυσιολογική λειτουργία. Όσο και αν δεν μας αρέσει ο τόπος ή ο χρόνος που επέλεξε ο σκύλος μας να «κάνει τα κακά του», δεν θα πρέπει να τον τιμωρήσουμε.
2. Τηρούμε αυστηρό πρόγραμμα στις ώρες των ταϊσμάτων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μπορούμε να παρακολουθήσουμε, να «προβλέψουμε» τις ώρες που ο σκύλος μας θα αφοδεύσει και να δράσουμε ανάλογα.
3. Εμπλουτίζοντας και βελτιώνοντας την διατροφή του σκύλου μας αντιμετωπίζουμε την κοπροφαγία.
4. Απασχολούμε το μυαλό του σκύλου μας ταυτόχρονα με το σώμα του. Παίζουμε με τον σκύλο μας, γυμνάζουμε τον σκύλο μας, κουράζουμε τον σκύλο μας και διατηρούμε έναν χαρούμενο και ευτυχισμένο σκύλο. Έναν σκύλο που δεν θα νιώσει ανία και δεν θα προσπαθήσει να βρει μόνος του «ενδιαφέροντα» στην βόλτα όπως η κοπροφαγία.
Την κοπροφαγία, μερικές φορές ο σκύλος την “διδάσκεται” από τις πρώτες μέρες της ζωής του και από το περιβάλλον που μεγαλώνει
Τις περισσότερες φορές η κοπροφαγία σκύλου δεν είναι ένα θέμα που μπορεί να λυθεί γρήγορα και άμεσα. Χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια και συνήθως θα πρέπει να αρκούμαστε και στον περιορισμό του. Για τα σκυλιά η κοπροφαγία δεν αποτελεί μια τόσο σιχαμερή και απωθητική συμπεριφορά όπως στα δικά μας μάτια.
Σαν ιδιοκτήτες με υπομονή και σταθερότητα προσέχοντας και ελέγχοντας τον σκύλο μας θα αποτρέψουμε σε μεγάλο βαθμό την πιθανότητα για κοπροφαγία.
