
Μακρινίτσα Πηλίου, το ομορφότερο χωριό του Πηλίου και σίγουρα ένα από τα ομορφότερα της Ελλάδας. Η Μακρινίτσα (Μακρυνίτσα για κάποιους) είναι ένα χωριό απαράμιλλης ομορφιάς και αισθητικής.
Με πολύ έντονο και σχεδόν ολοκληρωτικό το Πηλιορείτικο στυλ. Πλακόστρωτα σοκάκια και καλντερίμια, πέτρινα πεζούλια και σκαλιά, πηγές, γλάστρες με λουλούδια και ξύλινες πόρτες.
Μακρινίτσα Πηλίου – Όμορφη όπως λέμε Πήλιο
Η Πηλιορείτικη αρχιτεκτονική είναι η παραδοσιακή αρχιτεκτονική η οποία αναγνωρίζεται στα σπίτια, τα αρχοντικά και τις εκκλησίες του Πηλίου. Αυτή η αρχιτεκτονική εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα σε έργα υποδομής όπως βρύσες (ή κρήνες, όπως επίσης λέγονται) και τα γεφύρια σε κάθε χωριό του Πηλίου. Η Πηλιορείτικη αρχιτεκτονική διατηρείται εδώ και πολλά χρόνια, και την διακρίνουμε στα παλιά αρχοντικά που συναντάμε σε καθένα από τα χωριά του Πηλίου.
Σχεδόν σε όλα τα αρχοντικά του Πηλίου ο τρόπος κτισίματος τους έχει μοναδικά και γηγενή χαρακτηριστικά, καθώς είναι χτισμένα με πλάκες και πέτρες της ευρύτερης περιοχής. Αξίζει να σημειώσουμε πως τα υλικά αυτά που συμβάλλουν στην κτίση των αρχοντικών έχουν παρθεί από τα ορυχεία του Πηλίου.

Χτισμένη στα 850μ υψόμετρο απέχει 17χλμ από τον Βόλο και 12χλμ από το χιονοδρομικό κέντρο του Πηλίου στα Χάνια. Είναι από τα πιο φημισμένα ορεινά χωριά της Ελλάδας, η Μακρινίτσα συγκεντρώνει επισκέπτες όλες τις εποχές.
Το Πήλιο προσφέρεται για κάθε είδους απόδραση και δραστηριότητα τόσο το καλοκαίρι όσο και τον χειμώνα. Η Μακρινίτσα Πηλίου βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά. Μπορείς να είσαι κοντά στην πόλη του Βόλου, αλλά όχι σε αυτήν. Μπορείς να είσαι σε υψόμετρο μέσα στο πράσινο και τα τρεχούμενα νερά, αλλά όχι απομονωμένος. Το Πήλιο, ούτως ή άλλως, είναι το ομορφότερο βουνό της Ελλάδας, όπου και αν κινηθείς ότι και αν κάνεις.


Πλακόστρωτα σοκάκια και καλντερίμια, υπέροχα αρχοντικά, πέτρινα πεζούλια και σκαλιά, γλάστρες με λουλούδια και ξύλινες πόρτες. Αυτή είναι η Μακρινίτσα, το ομορφότερο χωριό του Πηλίου.
Μακρινίτσα Πηλίου – Ναι στην παράδοση ναι και στην εξέλιξη
Ο τουρισμός, όπως ήταν φυσικό, έχει αποτελέσει και την κύρια ενασχόληση των ντόπιων. Τοπικά παραδοσιακά προϊόντα πωλούνται από τους ίδιους τους κατοίκους σε όμορφα μαγαζάκια και προσεγμένες συσκευασίες. Πάντα πρόθυμοι να προσφέρουν οποιαδήποτε πληροφορία και γνώση που αφορά τα βότανα.
Τόσο οι μεγαλύτεροι όσο και οι νεότεροι παραμένουν ενημερωμένοι και εξελίσσουν τις παροχές τους.
Η πλατεία της Μακρινίτσας είναι πανέμορφη με 2 υπεραιωνόβια πλατάνια και το πασίγνωστο συντριβάνι με τα λιοντάρια.

Παρά τις αλλαγές που συντελούνται καθημερινά και με το πέρασμα των χρόνων, πολλά πράγματα στη Μακρινίτσα Πηλίου δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Βρίσκει κανείς ποικιλία από σπιτικά γλυκά κουταλιού, από βότανα για όλες τις χρήσεις αλλά και ντόπιο κρασί και τσίπουρο, που αποστάζεται με τον παλιό, παραδοσιακό τρόπο. Πολλοί από τους κατοίκους καλλιεργούν και πωλούν στους επισκέπτες μήλα, πατάτες, κάστανα και λαχανικά, ενώ βρίσκει κανείς ακόμα τεχνίτες της πέτρας, του ξύλου αλλά και του κάρβουνου.

Μακρινίτσα – Το “Μπαλκόνι” του Πηλίου

Αυτό που τραβάει την προσοχή του επισκέπτη πέραν της φυσικής ομορφιάς και του τοπίου είναι τα φημισμένα αρχοντικά της Μακρινίτσας.
Καλοδιατηρημένα στέκονται εκεί και σε ταξιδεύουν στο παρελθόν, σε άλλες εποχές. Είναι εντυπωσιακά από έξω, αλλά για όποιον έχει μείνει σε κάποιον τέτοιο ξενώνα στο Πήλιο ξέρει πόσο ξεχωριστά είναι και εσωτερικά. Με τα μεγάλα /ψηλά κρεβάτια, το τζάκι, τα παλιά έπιπλα και αντικείμενα, τα μικρά ξύλινα παράθυρα με τις σιδεριές…

Χρονολογούνται από τον 18ο και 19ο αιώνα. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι τριώροφα λιθόκτιστα στο μεγαλύτερο μέρος τους. Εκτός από τα τμήματα του τελευταίου ορόφου που είναι κατασκευασμένα από ελαφρά κατασκευή (τσατμά).
Έχουν φρουριακή διαμόρφωση με λίγα και σιδερόφρακτα παράθυρα στο ισόγειο που πληθαίνουν στους πάνω ορόφους. Διαθέτουν πολεμίστρες, ενισχυμένες με μεταλλικές επενδύσεις, εξώπορτες, αμπάρες, καταχύστρες ή ζεματίστρες και αμυντικούς πυργίσκους!
Τέτοια αρχοντικά σώζονται στη Μακρινίτσα Πηλίου όπως του Βαΐτζη στην Κουκουράβα (1761) του Χατζηκώστα, του Τοπάλη, του Βλαχλή, του Τσιμπούκη, του Ξηραδάκη, του Μουσλή, του Μαύρου και πολλά άλλα.











Δείτε επίσης: Η ομορφότερη πόλη της Ελλάδας